افزایش ابتلا به سرطان مثانه در کشور

یک فوق تخصص سرطان مجاری ادراری از افزایش ابتلا به سرطان مثانه در کشور خبر داد و گفت: این سرطان در مردان سه برابر شایع‌تر از زنان است.

افزایش ابتلا به سرطان مثانه در کشور

یک فوق تخصص سرطان مجاری ادراری از افزایش ابتلا به سرطان مثانه در کشور خبر داد و گفت: این سرطان در مردان سه برابر شایع‌تر از زنان است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، دکتر محسن سرکاریان، با اشاره به شیوع روزافزون سرطان مثانه در جامعه اظهار داشت: این سرطان برخلاف برخی سرطان‌ها مانند پروستات یا سینه، با علائم بالینی آشکار همراه است و شایع‌ترین نشانه آن، خونریزی بدون درد و مخفی در ادرار است.
وی گفت: این خونریزی ممکن است موقت باشد اما قطع شدن آن به معنای رفع مشکل نیست و هرگونه تغییر در رنگ ادرار حتی به صورت تیرگی خفیف باید پیگیری شود.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور افزود: در مراحل پیشرفته‌تر، علائمی همچون عفونت‌های مکرر ادراری، احتباس ادرار، تب‌های شبانه و دردهای لگنی مشاهده می‌شود که با پیشرفت بیماری می‌تواند اندام‌هایی مانند کبد و ریه را نیز درگیر کند.
وی افزود: در صورت درگیری مسیر ادراری از کلیه به مثانه، عملکرد کلیه‌ها دچار اختلال شده و در موارد دوطرفه، بیمار نیازمند دیالیز خواهد شد.
دکتر سرکاریان اضافه کرد: سرطان مثانه در آقایان سه برابر شایع‌تر از خانم‌هاست و مهم‌ترین عامل ابتلا به آن مصرف دخانیات به ویژه سیگار است و در برخی کشورها عوامل انگلی نیز در بروز این بیماری نقش دارند که خوشبختانه در ایران ریشه‌کن شده‌اند.
این فوق‌تخصص سرطان‌های مجاری ادراری گفت: غربالگری اولیه از طریق آزمایش ادرار امکان‌پذیر است و می‌تواند وجود مقادیر اندک خون غیرقابل رؤیت را نشان دهد.وی افزود:سونوگرافی روش تشخیصی مهم دیگری است که به شناسایی توده‌های سرطانی کمک می‌کند.
وی افزود: تشخیص قطعی از طریق سیستوسکوپی و نمونه‌برداری انجام می‌شود و پس از بررسی پاتولوژی، میزان بدخیمی مشخص خواهد شد. او تصریح کرد: در مراحل اولیه می‌توان با آندوسکوپی توده را برداشت و با تزریق داروهای داخل مثانه از پیشروی بیماری پیشگیری کرد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور افزود: نادیده گرفتن تومور مثانه می‌تواند به درگیری کامل مثانه منجر شود که در این شرایط تنها راه، تخلیه کامل مثانه و بازسازی آن با روده است.
وی گفت: تفاوت میان تشخیص زودهنگام و دیرهنگام بسیار جدی است و در کیفیت زندگی بیمار تأثیر مستقیم دارد.