باید با عاملان ایجاد فسادها برخورد شود

مدتی است که مسئله کشف فسادهای کلان در کشور به قول مردم کوچه و بازار مُد شده و هر روز از گوشه ای سرو صدای آن در می آید. یک روز فساد ارز است و یک روز فساد چای و یک روز فساد شیرخشک و فساد خوراک دام و فساد...
اینکه در افشای این فسادها چه نیت و هدفی وجود دارد و چه کسانی و با چه نیتی آن را هویدا می سازند بماند به جای خود؛ اما غرض ارجاع توجه سیاسیون و نهادهای مختلف کاشف فساد و یا افشاگر آن به واکنش های جامعه است.
کشف و افشای فساد عملی قابل تقدیر است، اما باید به این نکته توجه داشت که مردم برای کاشفان و افشاگران وزن و جایگاه و یا مقبولیت و مصونیت در نظر نمی گیرند. بلکه این انتظار و مطالبه در افکار عمومی شکل می گیرد که اگر فسادهایی با این حجم و رقم و وسعت رخ داده است، چرا تاکنون برملا نشده و یا با خبر از آن جلوی وقوع و یا گسترش آن گرفته نشده است؟!.
متأسفانه در هر بخشی که منافع مالی نهفته است می توان ردی از تخلفات را مشاهده کرد، اما چرا این کشفیات طی سالیان گذشته با این وسعت علنی نشده و یا با آن برخورد نشده جای تأمل دارد. ریشه بسیاری از این فسادها فراتر از جناح بازی های سیاسی است و جریان های فاسد بدون توجه به روی کار آمدن این دولت و آن دولت در بدنه اجرایی کشور رسوخ کرده اند و همچون زالو جان و مال این مردم را می مکند.
اگر افراد و نهادها و رسانه هایی که برای خود مدال افتخار کشف فساد به سینه نصب کرده اند، حسن نیت دارند و برای درد مردم تقلا می کنند، بهتر است بستر و مسببین و عاملان ایجاد چنین فسادهایی را شناسایی و با آنها برخورد کنند.